-
1 dokazywać
глаг.• резвиться* * *1) (dokonywać) совершать, творить, добиваться2) (szaleć) баловаться, шалитьdowodzić, udowadniać доказывать* * *несов. 1. совершить, творить;\dokazywać cudów творить чудеса; \dokazywać cudów zręczności проявлять чудеса ловкости;
2. проказничать, шалить+1. dokonywać, dopinać 2. swawolić, zbytkować
* * *несов.1) соверши́ть, твори́тьdokazywać cudów — твори́ть чудеса́
dokazywać cudów zręczności — проявля́ть чудеса́ ло́вкости
2) прока́зничать, шали́тьSyn:
См. также в других словарях:
cud — m IV, D. u, Ms. cudzie; lm M. a ( y) 1. «zjawisko, które według wierzeń religijnych nie wynika z praw przyrody, lecz daje się wytłumaczyć tylko interwencją Boga» 2. «rzecz, zjawisko niepospolite, niezwykłe, wywołujące zdumienie, podziw; także… … Słownik języka polskiego
